جمعه شب به داروخانه رفته بودم و مطابق همه روزهای تعطیل، پر بود از کسانی که آمده بودند با تجویز خودشان چرکخشککن و ژلوفن و هزار جور دارو و دوای دیگر بگیرند، که به اتفاق روی همه آنها با خط درشت نوشتهاند «فروش بدون تجویز پزشک ممنوع است» . این روزها تقریبا نمیشود کسی را پیدا کرد که نسخه داشته باشد و آمده باشد دارو بگیرد.اصلا یکجورایی نمیصرفد که هم پول دکتر داد و هم پول دارو، وقتی که قرار است دکتر همان قبلیها را تجویز کند. داروخانهها هم دیگر کاری با مردم ندارند و پیش خودشان میگویند حتما مردم می دانند که ترامادول و مورفین چه هستند. محل مصرف را هم حتما میدانند که با این اعتماد نفس می آیند و از بسته بسته آن میبرند، حتی اصلا پزشکان هم به این صورت که مردم بعضی از داروها را میشناسند، آنها را نمیشناسند.
از این بحثها بگذریم که این حرفها جز دردسر چیزی ندارد. وارد داروخانه شدم . دو سه نفر جلویم بودند. یکی از آنها چرکخشککن میخواست. وقتی داروخانهچی پرسید چه چرک خشککنی، سری تکان داد و داروخانهچی رفت و «آزیترومایسین ۵۰۰ » آورد. اینکه چطور فهمید آزیترومایسین، آن هم با این دوز بیاورد را نمیدانم. ربطی هم به من ندارد. او می داند و مشتری و خدای خودش.
.....