همه اش سکوت شده
در شبی که تیره تر از شبهای دیگر است
ماه کامل شده اما
هیچکسی خدا را نمیبیند
پسرک می کشد با ترازویش
بی خیالی ما آدم ها را
مشق می نویسد به جای "داد" هایش
"نداد" ها را پررنگ مینویسد
خیلی وقت است که روشن میکنیم اما
خودمان سال هاست که خاموشیم...